Bir yağmur damlasıydı düştü yüreğimize. Ferahlatırken kalbimizi yıkarken içimizdeki üzüntüleri, damla damla ümit ekti derinliklerimize. Adanmış sözler söyletti, adanmış türküler, adanmıştı herşey bir diğerine. Hayat bölüşülmüştü ekmeği böler gibi,
Bir kuşun nefesiydi, küçücüktü, ürkekti, hassastı, kırılgan birşeydi dokunsan tutamazdın belkide, bakmak istesen göremezdin duymak istesen sesi yoktu damla damla yürekteydi sadece,
Bir yağmur damlası düştü heveslerimize, öyle çok şey beklerken biz hayattan bunlar yaz yağmuru değildi. Her damlada fırtınaya dönüştü, gürlerken yüreklerimize isyanlarımız hep sessizdi gizliydi acılar,
Hiçbir şeyin adı yoktu, isimsiz kalmıştı umutlar bir nefes sonra ölürmüydü anılar,
Bir yağmur damlasıydı düştü toprağa, can vermişti ona. Yeşermişti heryer, fışkırmıştı ot diplerinden aynı damlalar beni kahrederken,
Bir yağmur damlasıydı düştü yüzüme, gözyaşlarım değildi süzülen. Damla damla aksada yüzümden bu yağmurlardı seni her mevsim bana hatırlatan,
Bir yağmur damlasıydı seni içinde gizleyen. Baktıkça her damlada seni görmek, her yerde yağmur damlaları heryerde sen. Heryer sen olmuştu. Dokunduğumda bozulan damlalarda kayboluyordun, dokunmuyordum sana. Baktıkça yağmurlara, onlar sen oluyordun üstüme yağıyordun. Bazen çiselesende yüreğime yüzüme, bazen gürlüyordun gök olup,
Bir yağmur damlasıydı senden geriye kalan elimde. Son damlada acan güneşe bakarken bir daha ki yağmurun özlemiyle kavrulmak. Avucumda tutarken son seni yine vedaların hüznüne kapılmak. Gözlerimden yağmur damlaları süzülüyor şimdi, avucumdada son damla acı olsanda bitiyorsun yine,
Bir yağmur damlasıydı düştü yüreğime, sen gelmesende yağmurlar hep benimle,
SehL |