Kolay doğmazdı güneş karanlığa,,
Kolay aydınlatmazdı yıldızlar karamsar geceleri. Birden değildi, sebebsiz değildi.
İsteklerin aksine olusan yollar. Gitmemeyi istediğimizde zorla sürüklendiğimiz yabancı kıyılar.
Bir tebessümdü bazen beklentiler ve hic gülmeyeceğini bildiğin bir yüzde basit bir ayrıntı olmak.
Bazen can yaksada kader değilmiydi ince bir ip olup bizi üstünde oynatan.
Hayaller geride kaldı buruk ve acı sözlerin bir adım gerisinde ve ufku görmek doğruları yasamak değildi.
Esen her yelde sana çarpmamışmıydı? Yüzüne dokunup bana sen olup geldimi bilmiyorum ve bilemeyeceğim bir çok şey kuyusuna bir gizem daha fırlattım sana dair dolan taşan yüreğim gibiydi.
Sen haber almak isteğinden habersiz halsiz bir his yumağının ucu bulunmayan ama islenmeye hazır kısmıydın ve vahşi yüzlü ellerde oyun ipi olman an meselesiydi derken acilarla zevk alan bir paradoks yaşanıyordu bana ait olmayan ama hep bende olan sende.
Devamı hiç bitmesin derken izlenen bir film gibiydi. Hep bir son bizi kapıda hazır beklerdi ve sonlar hiç bize gelmezdi olacakları hızlandıran bizler bitişlere koşarken.
Çalkalanıp dökülmeliydin düşlerimde saçılan her damla seni kazımalıydı aklıma bir toprak şefkatiyle damlaları emmeliydi ruhum gezinmeliydin damarlarımdaki kanla ve ulaşmalıydıın mesken tuttuğun mekanuna. Kalbimde bir atışta sen olmalıydın bir atışta hayat.
Ve şimdi anlamını yitirmiş satırlar geriye birtek kalan onlarken. Bir söz diğerini tetikler mi diye düşünmeden anlamsızlaştırdık tümünü bundan sonraki her anılmalarına karşı. Muhteviyatını sormadan satırların gizlenmiş duyguları saçmadan yırtıp attık yaprak yaprak sözleri ve anlamını geçte olsa anlayacağımız satırları...
Yazan: SehL | www.hikayearsivi.net