Tüm düşüncelerden uzak düşüncesiz düşünceler ve amacından şaşmış hisler.
Ellerin ellerime uzakken gözyaşlarım yakıyormu ruhunu?...
Canıma kastın varken, canına hasret kalmakmıydı çözüm.
Hangi sahte insanlar dolduruyor zihnindeki yeri ve hastalığın sararken senin kalbini ilaç ben değildim.
Anlamı gizli acımasızlığınla yaksan yıksan bir harabe olurdu mabedin.
Ben inançsızlığı yaşarken, yüzümü uzak tutuyordum bana ait olmayan mihrabtan.
Ve bir çizgi daha atmak karalanmış defterde...
Soğuk bir su gibi içip serinlemek varken seni bardak boştu avucumdan düşüp parçalandı ve ayaklarıma batan her parçada acı yoktu anlamsızdı görünen ağrılar.
Ya içimdeki büyük yara? tuz bastığında gıkımı çıkarmadığım enfeksiyon kapmış sözlerin.
Kestirilemiyor iyi ve kötü, neresinde yara aldık ve nasıl aldandık.
Unut!
Buydu klasik öğütler yerine getirmesi şaibeli olan bana.
Tutsam bıraksam seni geçmişin odalarında ve ben yürüsem sensiz kaldırımlarda.
Aydınlığım sokak lambaları ve bakışlarım sokaklardanda soğuk.
Şimdi doğru yolu seçme zamanı sen geride gelecek ilerde. İşte bir adım daha atıyorum kader çizgime...
Yazan: SehL
www.hikayearsivi.net
Seçim...)
Okuyan:
[3478]
Yorumlayan:
[0]
[
EĞLENCE
Arşivi