[Sahabeden ve Evliyaullahtan Hikayeler]
Bir zahid Efendimiz (Sallallahü aleyhi vesellem)'i rüyada gördü. Peygamberimiz ona dönüp bakmıyordu bile... Zahid:
— Ya Resûlallah! Sen beni tanımıyor musun? dedi. Efendimiz:
— Tanımıyorum, buyurdular.
— Sen bana dargın mısın ya Resûlallah!?, dedi. Efendimiz:
— Dargın değilim, buyurdular. O zaman zahid:
— Ben filân zahidim, dedi. Resûlüllah (s.a.v.):
— Ben seni tanımıyorum, buyurdu.
Zahid:
—- Ya Resûlallah! Ben ulemadan işittim; buyururlar ki, Nebî ümmetini, ana - babanın evlâtlarını tanıması gibi bilir, derlerdi.
Peygamber Efendimiz:
— Ulema doğru söyledi! Nebî ümmetini ana-babadan daha iyi bilir, lâkin Nebiye salavat okuyan ümmetini bilir, buyurdu.
Bu hâdiseden o zahidin Peygamberimize salavat getirmeye lüzum görmediği ve Peygamberimizin onu ikaz ettiği anlaşılmaktadır.
Kaynak:
Hikaye-Öykü-Masal Arşivi: www.hikayearsivi.net
Bu hikayeyi beğendi iseniz, veya fikrinizi diğer ziyaretçilerle
paylaşmak istiyorsanız lütfen YORUMUNUZU
yapın. Sadece 1-2 saniyenizi alacaktır.
Önemli Not: Lütfen hikayeyi
kullanacaksanız; www.hikayearsivi.net den
alıntı yaptığınızı ve kaynağını belirtiniz.
|
Salevatın Ehemmiyeti)
Okuyan:[5518]
Yorumlayan:[0]
Kategori:
[
Arkadaşına Gönder]
Arşivi