Dimne'nin gerçekten de kararı karardı.Dediği dedikti.
Ne yapıp yapıp Arslan'ın yanına gidecekti.
Sonunda dediğini yaptı.
Saraya gitti.Durumunu bildirdi.
Ve huzura kabul olundu.
Arslan önce Dimne'yi küçümsedi.
- Kimmiş, dedi benimle mutlaka görüşmek isteyen?
Dimne, ileri atıldı.
- Benim, efendim, dedi.
- Sen de kimsin?
- Ben, dedi Dimne, size vakti zamanında hizmet etmiş filan çakalın torunuyum.
Arslan hatırlamakta güçlük çekti.Fakat sonunda dedesini hatırladı Dimne'nin.
Ve aradan günler, haftalar, aylar geçti.
Dimne, öyle kolay bir lokma olmadığını Arslan'a kabul ettirdi.Arslan pek çok konuda düşüncesini sordu Dimne'ye.Her defasında şaşırtıcı cevaplar aldı.
Gün geçtikçe Arslan'ın gözüne daha da girdi.
Sözünü dinletti.
Övgüsünü kazandı.
Ve artık, Arslan; en küçük bir karar verirken bile Dimne'ye danışır hale geldi.
Dimne, kralın en yakın adamı oldu.
Günler böylece geçip giderken, bir gün, Arslan'ın huzurundayken;
- Efendimiz, dedi Dimne, sizi çok zamandır durgun görüyorum.Avlanmak, uzak diyarlara gitmek, gezip görmek çok yararlıdır.Siz de böyle bir istek görmüyorum.Eğer benim bilmediğim bir sebebi varsa söyleyiniz.
Arslan, yarasına dokunulmuş gibi oldu.
Korkuyordu.Gerçek nedeni buydu.Fakat Dimne'ye bundan söz etse miydi?
Bir süre sessiz kaldı.
Sonunda anlatmaya karar verdi.
Tam bu sırada, öküz Şetrebe'nin o korkunç böğürtüsü duyulmaz mı!...
Kral nasıl da korkmuştu.
Beti benzi atmış, tir tir titremeye başlamıştı.
Artık Dimne 'den bunu gizlemesi mümkün değildi.
- İşte, dedi, beni korkutan şey bu.
Sesi böylesine korkunç olursa, kimbilir kendisi nasıldır?
Dimne, kurnaz kurnaz gülümsedi:
- Korktuğunuz şeye bakın! Doğrusu belki de en korkulmayacak şey bu olmalı, diyerek Padişah'ı yatıştırmaya çalıştı.
Fakat bir anda korkuyu yenmek imkansızdı.
Kurnaz çakal, Arslan'a bir tilkinin hikayesini anlatmaya başladı.
|
Aslanın Korkusu)
Okuyan:
[20821]
Yorumlayan:
[42]
Kategori:
[
EĞLENCE
Arşivi