[Mevlanadan Hikayeler]
KÖPEĞİN SÖZÜ [Mevlanadan Hikayeler]
Kış gelip de soğuklar başladı mı köpek ezilir büzülür, kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırıp kendi kendine söz verir:
Bu kışa soğuğa dayanamıyorum, eğer yaza çıkarsam kendime taştan bir ev kuracağım, dişimle tırnağımla çalışıp mutlaka bunu yapacağım." dermiş. Fakat yaz gelip de havalar ısındı mı, köpeğin kellesi kemiği yerine geldi mi, ilikleri kemikleri kızışıp derisi gerildi mi, bütün çektiklerini unutur, kendini kocaman görür:
"Ben bir eve sığamam, bu hâlimle bir eve nasıl sığarım." dermiş. Bir gölgede -dili dışarda- tembel tembel yatar, gönlünden her ne kadar bir ev kurmak düşüncesi geçse de buna aldırmazmış:
Kış gelip soğuklar başladı mı, yeniden titremeye ve kendi kendine sözler verip yeminler etmeye başlarmış.
________________________ Kaynak: Mesnevi'de Geçen Bütün Hikayeler (Mehmet Zeren)-Semerkand Yay. Hazırlayan: Kerim Melleş, www.hikayearsivi.net
Kaynak:
Hikaye-Öykü-Masal Arşivi: www.hikayearsivi.net
Bu hikayeyi beğendi iseniz, veya fikrinizi diğer ziyaretçilerle
paylaşmak istiyorsanız lütfen YORUMUNUZU
yapın. Sadece 1-2 saniyenizi alacaktır.
Önemli Not: Lütfen hikayeyi
kullanacaksanız; www.hikayearsivi.net den
alıntı yaptığınızı ve kaynağını belirtiniz.
|