[Aşk Hikayeleri]
NÜFUS CÜZDANI
[Aşk Hikayeleri]
Nüfus dairesine epeydir yolu düşmemişti. Oldum olası sıkılırdı resmî daireye işinin düşmesinden. Kuyruklar, ilgisizlik ve bürokrasi hayli meşgul bir adam için hiç de uygun değildi. Son iki haftayı bir üniversite hastanesinin yoğun bakımının kapısında bekleyerek geçirmişti.
Şükür ki, nüfus dairesi kalabalık değildi. Müracaattaki adamın yüzü sevimli görünüyordu. Nüfustan düşme işlemlerinin nerede yapıldığını sordu. Adam hiç bekletmeden tarif etti. Koridorlardan geçip ilgili odayı buldu. Kendisinden önce gelen bir kişi vardı. O da işini bitirmek üzereydi. Memure hanım genç adamı kapıda görünce içeri buyur etti. Oturacak yer gösterdi. Hayret, devlet daireleri görmeyeli epey düzelmiş olmalıydı.
Memure hanım diğer kişinin işlerini yaparken, otomatik bir sesle "Nüfus cüzdanını verin" dedi. Birden içi cız etti adamın. Birkaç gündür cüzdanında gezdirdiği hatıraya veda etme zamanı gelmişti. Bunun bu kadar ağırına gideceğini beklemiyordu. Pembe renkli nüfus cüzdanını masaya uzattı. Cüzdanın ön yüzündeki vesikalık fotoğrafla göz göze geldi. Ne kadar isterdi, bu mahzun bakışların şimdi kendisine bakmasını. Öyle özlemişti ki...
Memure bekletmeden aldı cüzdanı. Diğer adam kalkıp gitmişti. Hızla bilgisayar programındaki satırları doldurmaya başladı. Bir taraftan adını, soyadını ağzında mırıldanıyor, bir taraftan yazıyordu. Genç adam hepsini dinledi. Nüfus cüzdanını ters çevirip arka yüzün kaydını da bitirdi. "Şimdi de tutanağı rica edeyim" dedi. Kâğıdı uzattı. Memure hızla tutanak bilgilerini kaydetti. Adamın gözü memurenin yanındaki çöp kutusuna ilişti. Pembe ve mavi renkli çok sayıda nüfus cüzdanından bir öbek oluşmuştu. Belli ki cebinde sakladığı nüfus cüzdanı da birazdan onların yanında olacaktı. Alışkanlıkla çöp kutusundaki cüzdanların vesikalık fotoğraflarına baktı. Çoğu siyah beyaz, solgun yüzlü, poz vermekten sıkıldığı belli yaşlı yüzlerdi.
Memure, işlem bitmek üzereyken göz göze geldi adamla. Bu sırada pembe nüfus cüzdanının ön yüzünü çevirdi kendine. Fotoğrafı görünce yüzünü hüzün kapladı. Acıyarak adama döndü. "Neyiniz oluyor?" dedi. Genç adam sakince cevapladı: "Karım." Memure acıklı bir ses tonuyla "Ya, öyle mi" dedi, "başınız sağolsun." Usulca eğilip masasının alt çekmecesinden bir makas çıkardı. Nüfus cüzdanındaki fotoğrafı özenle kesip ayırdı. Geri kalan kısmı çöpe atıp, vesikalık fotoğrafı adama uzattı. Dolan gözlerini saklamaya çalışarak "İşiniz bitti" dedi.
Adam fotoğrafı avucuna aldığında gözyaşları taştı. Yorgun ve mahzun yüzünden iki damlanın aşağıya doğru süzülmesine engel olamadı. Bir süre oturduğu sandalyede sessizce durdu. Memure saygıyla bekledi adamın kalkmasını. Sessizliği o da sessizce paylaştı. "Teşekkür ederim ilginize!" dedi genç adam. Kapıya yöneldi.
________________________
Kaynak: Senai Demirci, Aşka Dair Öyküler
Hazırlayan: Kerim Melleş, www.hikayearsivi.net
Kaynak:
Hikaye-Öykü-Masal Arşivi: www.hikayearsivi.net
Bu hikayeyi beğendi iseniz, veya fikrinizi diğer ziyaretçilerle
paylaşmak istiyorsanız lütfen YORUMUNUZU
yapın. Sadece 1-2 saniyenizi alacaktır.
Önemli Not: Lütfen hikayeyi
kullanacaksanız; www.hikayearsivi.net den
alıntı yaptığınızı ve kaynağını belirtiniz.
|
NÜFUS CÜZDANI)
Okuyan:[30]
Yorumlayan:[0]
Kategori:
[
Arkadaşına Gönder]
Arşivi