| 
     | 
 Sitemiz hakkındaki görüşlerinizi 
ZİYARETÇİ DEFTERİNE
yazarsanız seviniriz.
 
 
  
    | 
    
    
    
    www.hikayearsivi.net 
     olarak 2002 yılından 
    itibaren 23 yıldır kesintisiz yayın faaliyetimizi sürdürmekteyiz. İnternet üzerinde yayın yapan birçok sitenin içeriğinde, sitemiz içeriği
    kullanılmaktadır. İlk defa birçok kategori altında hikaye-öykü ve masalları paylaşmaya başlayan sitemiz, 
    bu konuda da diğer sitelere örnek olmuştur. Sitemiz içeriğini kullanabilirsiniz. www.hikayearsivi.net den alıntıladığınızı belirtirseniz memnun oluruz.
Sitemiz içerikleri e-kitap olarak hazırlanmaya başlamıştır. Aşk Hikayeleri, İbretli Hikayeler, Duygusal Hikayeler adıyla hazırlanmıştır. Toplu kitap olarak okuyabilir, indirebilirsiniz.
 Hali hazırda Sevgi Hikayeleri ve Dostluk Hikayeleri hazırlanmaktadır. Bizi takip eder ve sosyal medyanızda da paylaşırsanız seviniriz.
  
    
     (Kerim Melleş-KuTuL KuLuB) 
    
     Ekim-2025
 |  
 
  
    | 
      
        |  AŞKIN GÖZÜ GÖRÜR |  |  
    | 
      
        |  [Aşk Hikayeleri] 
 AŞKIN GÖZÜ GÖRÜR
 [Aşk Hikayeleri]
 
 
 Belediye otobüsünün yolcuları onu iyi tanıyordu artık. Genç kadın her sabah tam bu durakta elinde beyaz bastonuyla otobüse biniyor, biletini kutuya attıktan sonra el yordamıyla boş bir koltuk arıyor, koltuğa yavaşça oturup çantasını kucağına alıyor, beyaz bastonunu koltuğun bir yanına dayıyordu.
 
 Sadece bir yıldır âmâ idi. Tam 33 yıldır gördüğü ışıktan bir yıldır mahrumdu. Tıbbî bir hata yüzünden gözlerini kaybetmiş ve kendini bu karanlık dünyada yeni bir misafir olarak bulmuştu. Önceleri yoğun bir nefret, korku, isyan ve özgüvensizlik duygusu yaşamıştı. Bu konuda destek aldığı tek insan kocası olmuştu.
 
 Kocası onu bütün kalbiyle seviyordu. Karısı gözlerini kaybettiğinde, onun hızla umutsuzluğa doğru sürüklendiğini fark etmişti. Her şeye rağmen, ona ümit verip hayata geri döndürmeye kararlıydı. Karısı, pekâlâ gördüğü zamanlarda olduğu gibi bağımsız biri olarak yaşayabilir, hayata tekrar tutunabilirdi. Görme duyusunu kaybettiği halde, ışığa karşı az da olsa duyarlıydı. Bu yüzden, karısı kendisini yanında hissedebilsin diye beyaz giymeye başlamıştı. Kadın beyaz elbiselerle kocasının yanında olduğunu, hayalen de olsa görebiliyordu.
 
 Bir süre sonra, karısını uzun süredir çalıştığı işe tekrar başlamaya ikna etti. Fakat nasıl gidip gelecekti? Durağa kadar gitmesini, otobüse binmesini öğrenmişti ama şehirde tek başına gezmekten öylesine korkuyordu ki. Bir süre, şehrin öbür ucunda çalıştığı halde, her sabah arabasıyla işe bıraktı karısını. Başlangıçta bu destek genç kadına cesaret verdi.
 
 Çok geçmeden adam iş yoğunluğu nedeniyle karısını işe bırakamayacağını fark etti. Karısı tekrar otobüse binip kendi başına işe gidip gelmeliydi. Fakat hâlâ korkulu ve endişeliydi. Konuyu karısına açtığında korktuğu oldu. Tek başına işe gidip gelme fikri kadını fazlasıyla ürkütmüş, hatta kızdırmıştı. "Ben körüm!" diye itiraz etti genç kadın çaresizlik içinde. "Ben nasıl olur da bu şehirde tek başıma dolaşabilirim? Sanki beni terk ediyormuşsun gibi hissediyorum..."
 
 Adam bu sözler karşısında üzüldü, fakat yine de yapacağı bir şeyler olduğunu düşündü. Her sabah ve akşam beyaz bir elbise giyip karısıyla birlikte durağa yürümeye, otobüse birlikte binip inmeye başladı. Kendisine güveni gelinceye kadar bunu yapacağına söz verdi.
 
 Tam iki hafta boyunca, baştan aşağı beyaz takımıyla karısına eşlik etti. Karısına diğer duyularına nasıl güveneceğini öğretti. Kulaklarını kullanarak nerede olduğunu anlamasına, hangi otobüsün geldiğini fark etmesine yardımcı oldu. Bulunduğu çevreleri, kokusu, sesiyle ve diğer ipuçlarıyla tanımasına yardım etti. Otobüs şoförleriyle dostluk kurmasını sağladı, ona mümkünse bir koltuk ayırmalarını tembihledi.
 
 Kadın ikinci haftanın sonunda, kendi başına işe gidip gelmeye hazır olduğunu söyledi. Pazartesi sabahı geldiğinde kocasını, otobüs arkadaşını, en iyi dostunu kucaklayıp kendini karanlık dünyanın kollarına bıraktı. Şimdi yalnızdı. Yürürken eşinin kendisine sadakatini düşündü, nasıl da sabrettiğini hatırladı, kendisine duyduğu saygıyı, sevgiyi tahmin etmeye çalıştı. Gözleri doldu, yanaklarından süzülen gözyaşlarıyla ilerledi. Yolları ayrıydı şimdi. Ancak genç kadın, hiçbir güneşin kendisine veremeyeceği kadar büyük ve geniş bir aydınlık hissetti ruhunda. Kocasının sevgisi, saygısı, sabrı, sadakati onun yeni gözleri gibi olmuş, bütün karanlık yolları bu sayede aydınlanmıştı.
 
 Pazartesi, Salı, Çarşamba, Perşembe... Her şey yolunda gidiyordu. Genç kadın ilk defa kendisini böylesine iyi ve tamamlanmış hissediyordu. İşine yalnız gidebiliyor, evine yalnız dönebiliyordu. Kocası yanında olmadan da kendine yetebiliyordu.
 
 Haftanın son günü, cuma sabahı, her zaman olduğu gibi otobüse bindi. İnmesi gereken durağa geldiğinde, otobüs şoförünün "Ne talihli bir kadınsınız" dediğini duydu.
 
 Kadın bu sözün kendisine söylenebileceğine ihtimal vermedi. Sadece yaşama cesaretini yeniden kazanmak için çabalayan âmâ bir kadın için söylenecek bir söz değildi bu. Etrafında başka birinin olmadığını fark edince tereddütle sordu: "Ben nasıl talihli olabilirim ki?"
 
 "Sizin gibi bakılıp gözetilmek çok güzel bir şey!" dedi şoför. Kadın, şoförün neden söz ettiğini anlayamamıştı. "Ne demek istiyorsunuz?" dedi.
 
 Şoför cevapladı: "Biliyor musunuz, bu hafta her sabah siz otobüsten inerken karşı köşede beyazlar giymiş bir adam sizin inişinizi seyretti. Siz caddenin karşısına geçip işyerinizin kapısından içeri girene kadar bekledi. Sonra arkanızdan bir öpücük gönderdi, eliyle sizi selamlayarak yoluna devam etti. Çok seviliyor olmalısınız. Bu yüzden talihli bir kadınsınız!"
 
 Kadının yüzünü mahzun bir tebessüm kapladı birden. Mutluluk gözyaşları süzüldü yanaklarına. Işıkla göremediği kocasını ruhuyla görüyordu artık. Ne talihti ama.. Allah, görmeyen gözlere karşılık gören ve duyan bir ruh bağışlamıştı her ikisine birden. Tam karanlığa düşeceğini sandığı yerde ebedi bir aşk güneşinin aydınlığında bulmuştu kendini. "Haklısınız" dedi şoföre... Karşı köşedeki beyaz giysili adama, kocasına, el salladı.
 
 
 ________________________
 Kaynak:  Senai Demirci, Aşka Dair Öyküler
 Hazırlayan: Kerim Melleş, www.hikayearsivi.net
 
 
 Kaynak: 
        Hikaye-Öykü-Masal Arşivi: www.hikayearsivi.netBu hikayeyi beğendi iseniz, veya fikrinizi diğer ziyaretçilerle 
        paylaşmak istiyorsanız lütfen YORUMUNUZU 
        yapın. Sadece 1-2 saniyenizi alacaktır.
 Önemli Not: Hikayeyi 
        kullanabilirsiniz. www.hikayearsivi.net den 
        alıntı yaptığınızı ve kaynağını belirtirseniz memnun oluruz.
 
 |  
        | 
    8 Kasım 2024 
        - 09:29:16 - 358 
        günlükEkleyen editör:
    HikayeArsivi
 |  |  
    |  
    
     Okuyan:[419]  Yorumlayan:[0]  Kategori:
    [Aşk Hikayeleri] HİKAYEYİ SOSYAL MEDYANIZDA PAYLAŞIN:
 |  
 
  
    | Bu hikaye yazı-yorum 
	için henüz yorum yapılmamış veya yorum onaylanmamış.
 
 |  
     | 
      
      
 
 
 
 
     
       | .: Günün Ayeti :. | .: Günün Hadis-i Şerif-i :. | .: Günün Sözü :. |  
       |  |  |  |  
                      
 |  |  
  
  
  
  
    |  |  
    |  |  
    | 
    Sitemizden alınan tüm hikaye-öykü-masal ve materyalleri kullanabilirsiniz. www.hikayearsivi.net den alındığını belirtirseniz memnun oluruz.Site içeriği ve belirli konularda içerik paylaşımı ve katkı sağlamak için site yönetimiyle [kutulkulub@gmail.com] irtibata geçebilirsiniz...
 |  | 
 |  
    | 
      
        | Hikaye  Arşivi | 
          
            | 
              
				Kerim MELLEŞ-KuTuL KuLuB © 
              2002-2025  ©  Hikaye Öykü Masal ArşiviSayfamızı en iyi 1024*768 çözünürlükte görüntüleyebilirsiniz...
 |  |  
        
        KuTuL KuLuB-A.Kerim Melleş
		
       
        
 |  |  |