[Aşk Hikayeleri]
KÖREBE [Aşk Hikayeleri]
Yaşlı kadın sallanan koltuğuna oturmuş, yakın gözlükleri gözünün önünden yanaklarına sarkmış halde elindeki örgüsüne konsantre olmuştu. Pencereden süzülen hafif esinti beyaz yaşmağını okşuyor, yanağına taşmış birkaç saç teliyle oynaşıyordu. Biraz uzakta ödevini hazırlayan torununu unutmuş gibiydi. Lise öğrencisiydi. Taze açmış bir bahar çiçeği gibi, beyaz gömleğinin içinde pamuk prenses gibi duruyordu.
"Babanne, neden herkes gerçek aşkı bir türlü bulamıyor?" Torununun sesiyle irkilir gibi oldu. Yüzünde tatlı bir tebessümle örgüsünü bir kenara bıraktı. Genç kızın yanına vardı. Uzun sarı saçlarını okşadı şefkatle. Yüzünü avuçlarının içine aldı.
"Dinlemek istiyor musun?" diye sordu. Kız başını babaannesinin kucağına bıraktı. "Evet" anlamına geliyordu bu.
"Yüzyıllar önce, dünya henüz çok gençken, gerçek aşk varmış, her yerde hemen bulunabiliyormuş. Su gibi. Hava gibi. Böyle kolayca bulunduğu için kadınlar ve erkekler pek peşine düşmezlermiş gerçek aşkın. Kıymetini de bilmezlermiş..."
Bir süre durdu. Torununun henüz hayat yüküyle yorulmamış genç omuzlarını okşadı.
"Bunun üzerine Yaratıcımız iki meleği görevlendirip aşkı gizlemelerini istemiş. Melekler aşkı önce yerin dibine saklamışlar. Fakat kadınlar ve erkekler toprağı kazıp kolayca bulmuşlar aşkı. Bunun üzerine melekler yüksek dağların zirvelerine kaldırmışlar aşkı. Fakat kadınlar ve erkekler dağlara kolayca tırmanıp bulmuşlar aşkı. Sonra, melekler aşkı okyanusların dibine gömmüşler. Erkekler ve kadınlar denizlere dalıp kolayca su yüzüne çıkarmışlar aşkı."
"O halde, gerçek aşkı bulmak çok zor değil. Çünkü kadınlar ve erkekler kazabiliyor, tırmanabiliyor ve dalabiliyorlar" diye tamamlamış genç kız.
"Fakat," diye devam etmiş babaanne, "melekler sonunda gerçek aşkı kadınların ve erkeklerin kalbine saklamışlar. İşte o günden beri kadınlar ve erkekler gerçek aşkı kolayca bulamamışlar. Çünkü gerçek aşkın saklanabileceği her yere bakıyorlar, ancak hemen göğüslerinin içinde olabileceği akıllarına hiç gelmiyormuş.."
"Bunu bildikleri halde neden hâlâ dönüp kalplerine bakmıyorlar?" diye merakla sordu genç kız.
Babaanne derin bir nefes aldı.
"Saklambaç oynadığın günleri hatırla," dedi, "ebe herkesi sobeler ama hep bir kişiyi unutur; kendisini. Oyundakileri hep bir eksik sayar o yüzden.. Aşk da öyle işte.. Kalbimizin orta yerinde duruyor, ama kendini hiç aramıyor..."
________________________ b>Kaynak: Senai Demirci, Aşka Dair Öyküler Hazırlayan: Kerim Melleş, www.hikayearsivi.net
Kaynak:
Hikaye-Öykü-Masal Arşivi: www.hikayearsivi.net
Bu hikayeyi beğendi iseniz, veya fikrinizi diğer ziyaretçilerle
paylaşmak istiyorsanız lütfen YORUMUNUZU
yapın. Sadece 1-2 saniyenizi alacaktır.
Önemli Not: Lütfen hikayeyi
kullanacaksanız; www.hikayearsivi.net den
alıntı yaptığınızı ve kaynağını belirtiniz.
|