Akıl hastahanesinde yatan uyanığın biri arkadaşlarını çoğu zaman akşam sinemaya götürüyor, personelin ruhu bile duymuyordu. Akşam kapılar kapandığında duvarı aşıyor, anahtarı asıldığı yerden alıp kapıyı açıyor, sonra da dönüşte bu işin tersini yapıp hiçbir şey olmamış gibi işi bitiriyordu.
Yine bir akşam kapı önüne geldiklerinde hepsi donakaldı. Zira her zaman kapalı buldukları kapı bu kez ardına kadar açıktır; fakat içlerinden hiçbiri bu açık kapının nasıl açılacağı konusunda bir fikir ileri süremez.
En sonunda çıkar yolu, her zaman anahtarı ele geçirerek kapıyı açan bulur ve der ki;
- Benim aklım da bu açık kapıyı açmaya yetmez; ama biriniz bir yolunu bulup kapıyı kilitlerse, işte ben o zaman açarım, kaçarız!..
Bölüm: Hekimler ve Hastalarla İlgili Hikayeler
Kaynaklar: Tarihi Öyküler(Ebubekir Subaşı)-Timaş Yay.
Hazırlayan: KuTuL KuLuB
www.hikayearsivi.net
Ah, Mucizeleri Bile Örten Alışkanlık Belası...)
Okuyan:[2886]
Yorumlayan:[0]
Kategori:
[
Arkadaşına Gönder]
Arşivi