Üstad Necip Fazıl hapistedir. En fazla istediği şey, bahçeye çıkmak ve orada biraz gezinmektir. Müdüre başvurarak bu isteğini ısrarla belirtir. Müdür de bunu kabul etmiş gibi görünerek ona bir tuzak hazırlar. Necip Fazıl olanlardan habersiz, koğuşuna geldiğinde sevinçle der ki:
- Yaşasın, yarın hürriyetle benim aramda sadece altmış santim kalacak!
Altmış santim dediği şey de on altı metre yüksekliğindeki bahçe duvarının kalınlığıdır.
Ertesi gün ayağını dışarıya atmasıyla içeriye kaçması bir olur; zira o , ayağını atar atmaz üzerine köpek salınmıştır. Arkadaşları ona takılırlar:
- Ne o üstad, hemen içeri kaçtınız?
Şairimiz üzgün ama kendisine has bir pişkinlikle cevap verir:
- Ne yapacaktım, durup da köpekle boğuşacak değildim ya!...
Bölüm: Şairler ve Yazarlarla İlgili Hikayeler
Kaynaklar: Tarihi Öyküler(Ebubekir Subaşı)-Timaş Yay.
Hazırlayan: KuTuL KuLuB
www.hikayearsivi.net